سیاهچاله ها چه هستند ؟
سیاهچاله ها اجرام نجومی هستند که قدرت کششی بسیاری دارند که هیچ چیزی و حتی نور هم نمی تواند ازآنها فرار کند.
اولین شخصی که وجود این توده ها را پیش بینی کرد انیشتن در سال ۱۹۱۶ بود. البته انیشتن به صورت تئوری وجوداین اجرام را ثابت کرد ولی در سال ۱۹۷۱ اولین سیاه چاله دیده شد.اطلاعات بیشتر
انواع سیاهچاله :
تا کنون سه نوع سیاه چاله شناخته شده است.
استلارها : وقتی یک ستاره به پایان عمر خود می رسد,توده آن نابود می شود. برای ستاره های کوچک , هسته جدید به یک ستاره نوترونی تبدیل می شود ولی ستاره های بزرگترهمچنان فشرده شده و به سیاه چاله استرالا تبدیل می شوند . این سیاه چاله ها کوچک هستند ولی فشرده هستند و قدرت کششی زیادی دارند .آنها از کهکشان اطراف خاک و گازجمع می کنند و حجمشان افزایش می یابد.
سیاه چاله های بزرگ: تعداد سیاه چاله های کوچک هستی بسیار زیاد است. اما سیاهچاله ی SUPERMASSIVE حجم میلیونها برابر خورشید دارد. این نوع سیاه چاله در مرکز هر کهکشان وجود دارند. هنوز دانشمندان از علت بوجود آمدن این نوع اجرام را اطمینان ندارند . یک فرضیه این است که ازترکیب شدن صد ها یا هزاران سیاه چاله کوچک نوع بسیار بزرگ بوجود می آید.
سیاهچاله های متوسط: گروه دیگری از این توده ها اندازه متوسط دارند. تحقیقات نشان می دهد این سیاه چاله در مرکز کهکشانهای کوچک بوجود می ایدند.
سیاه چاله ها چه شکلی دارتد؟
سیاه چاله سه لایه دارند: لایه خارجی ,لایه افق ,و تک لایه
لایه افق در مرز دهانه سیاه چاله است که از این قسمت حتی نور نمی تواند رد شود یعنی هر ذره ای از انجا رد شود راه فرار ندارد.
ناحیه داخلی سیاه چاله جایی که توده ی ان بیشتر ین غلظت را دارد .
دانشمندان نمی توانند همانطور که ستاره ها را رصد می کنند, یک سیا ه چاله را ببینند. در عوض تشعشعاتی که از خود این توده ها ساطع می شود به شناسایی آنها کمک می کنند. سیاه چاله را می توان به گرداب فضایی تشبیه کرد که در تاثیر بسیار قوی انها در محدوده ی نزدیک ان احساس می شود. برخی گمان می کنند که این توده های بزرگ دریچه ای به دنیا ی دیگر هستند. اما این فقط حدس است و هیچ کس نمی تواند به سیاه چاله سفر کند و جان سالم به در ببرد.
برای مطالعه مقالات جالب دیگر اینجا کلیک کنید .